REMBULAN ING WAYAH RINA

Bedhug ndrandhang
Ngenthang gilar-gilar
Nggarang pengangen
Ati sing kangen

Pacak barising lelewa
Ngegla nglembana ing tlapukaning netra
Nylamur pangrasa
Hangronce sekar lukitaning jiwa

Nanging pedhut jroning dhadha
Isih ngaling-ngaling netra
Isih ngaling-ngaling rasa
Saka sorot angeting teja

Pancen mokal bisa kanyata, rembulan ing wayah rina

Kotabumi, 31 maret 2012
DS

BABAD RONGEWU LIMA

Putihing mega tan kaya
Bungahing ndriya
Awit pedhut ing atiku wus sumilak
Saka manising esemu kang ngujiwat

Tanpa suwala kabeh trewaca
Mbirat sakehing rasa kasamudana
Kababar cetha jroning walaka
Yen sejatine ati iki padha dene tresna

Geter rasa krudha asmara
Nggetih ngebaki dhadha
Bakal manjila
Andhum tresna, napaki dawane mangsa

Gegambaran kuwi
Isih krasa manis jroning ati
Sanadyan wus dakliwati
Punjul saka satus sasi

Getere rasa kekembeng mripat
Sewu eluh kabagyan nggeterake jagad

Dening : Dyah Sekartadji
Kanggo : Tejo Siswoyo

Wengi kebak prajanji, rongewu lima

KIDUNG WENGI

Lingsir wengi
Rinajut nglangute ati
Lan sumilire angin
Nggawa kekidungane sepi
Kaliput jroning telenging ati

Wengi kang nggendhong pengangen
Marang tejane wulan kaendran
Kang pinaes kumrelipe lumintang
Dakronce edi manising esemu
Dakgawa ing sajroning anglere turu

Mbokmenawa bisa kanyata
Esemu ing wayah rina

Kotabumi, Lingsir wengi
DS

WENGINE SAPA

Wengine sapa
Kebak panggodha
Tanpa sesanggem
Pemarem jiwa

Wengine sapa
Amung nggrahita
Abote sanggan
Nggandhuli jangga

Ing dhadhaku rembulan kemulan pedhut
Ing dhadhaku lumintang lagi semaput

Kotabumi, 20-03-2012
DS

NGANAM RASA

Layung wus luluh
Gurit wus lungse

Nganam rasa
Njumputi tresna sing kacicir, lan
Angen sing kelem ing kasunyatan
Endah nadyan suwung
Awit impen isih merdika

Sepi sing kumlawut ing wengi
Sepi kang mungkus ati
Sekardadu kangen sliramu
Rasa kapang diulu

Kotabumi, Meh rahina
DS