kumleyang rasa mecaki sore
kagawa obah mosiking ati
nalika crita ing lathimu
bali kumledhang jroning kalbu
pancen ana rasa perih
saben nyawang tumpukan gurit tuwa
sing nate dak nggo nyathet umure candhikala
sadurunge gogrok kasilep ing waliking mega
mbaka siji
daktata esemu sing wingi
dadi crita esem wayah wengi
eseme rembulan kang lagi ndadari.
kotabumi, 13 februari 2014
DS
