nganti seprene
jebul aku ora kuwawa
kanggo nyirnakake rasa sih tresnaku marang sliramu
marang tetalian batin, sing satemene luput yen terus dirumati
pancen jroning ati iki isih kaliput kangen kang nebet
nanging rasa kangen kang ora beda kaya tembung kapang
sing kaucapake gegodhongan marang angin
sawuse kembang-kembange padha gogrog
prapta ing bumi
kanyatan wus lumaku adoh, Kang
kanyatan wus lumaku adoh.
kotabumi, 25 juli 2014
DS
1 komentar:
artinya
Posting Komentar